Suzan'ın Ölümü

Bir Suzan vardı hem de ne Suzan
Tarlada çapa yapar Saman sap ekin biçerdi
Biraz kısa boyluydu
Ama etine dolgundu Suzan
İşlerin sultanıydı Suzan
Ekmek yap Suzan
Kerpiç kes sıva yap Suzan
Suzan işte böyle bir Suzan'dı
Makineler yanında halt etmiş

Yine günlerden bir gün
Gün ışımadan kalkmıştı
Her günkü yiğitliği üstündeydi Suzan'ın
Bindi traktörün üstüne
Bir garip esiyordu rüzgar
Kanatlanmış uçuyordu Suzan
Sabahın alacasında

Öğlene değin çalıştı
O ne güzel çalışmaydı o
Nasıl da deviriyordu desteleri
Ter basınca Suzan'ı da Babasını da
Babası 'acıktım' dedi
'ekmek hazırla da yiyelim'
Sonra makineyi durdurmaya niyetlenirken babası
'Dur baba' dedi 'şurda sap kalmış alayım'
'almaa' demeye kalmadı babası
Suzan'ı kollarına aldı makine
Biçti Suzan'ın saçlarını ekinler gibi
İçti Sultan eceli şerbetler gibi
Bir türkü yaktılar Sultan'a

'Duman almış şu dağların başını
Makine biçti Suzan'ın saçını
Suzan yiğit kızıydı köyümüzün
Göçtü aşmadan da yirmi yaşını'
18 Ekim 1995