Tabakları Ben Yıkarım

bazen çekip gitmek istiyorum
bazen durup kendime kalmak
bütün aşkımla yokluğuna basıyorsun ya
önümde ip atlarken gün
biri gelip tahtaya ismimi yazıyor
yaramaz bir vapur dalgasını geçiyor köpükle
dudaklarında şampanya gibi patlayan kırmızı
başka adamı sarhoş ederken
ayık bir hüzünle baş edemiyor
kendini yüzüme ağlayan sakal
ve sönmek üzere olan bir mumun titremesine
benzeyen ellerim

iki kişilik pasta bu benim boğum günüm
hadi üfle başkası

parti bitti
hadi birer ikişer herkes kalksın içimden
sadece yalnızlık kök içinde kalsın

tabakları ben yıkarım