Tabut
Son yolculuğumuzun nakil vasıtası tabut
İsmin soğuk ama hayatın gerçeğisin tabut
Kim bilir hangi ağaçtasın,
Bir gün gelecek sende biçileceksin,
Tabutluk tahtalar haline getirileceksin.
Belki de Ahmet ustanın önüne gelecek,
Sigarasını tüttürürken,
Maharetli elleriyle çivilenip,
Tabut halini alacaksın.
İlk hizmetini yapmak için sabırsızlanacak,
Bazen günlerce boş boş bekleyeceksin.
Bazen takılacaklar sana
Kurudun be tabut diye,
Latife bile edecekler.
Bazen yoğun olacaksın.
Gün gelecek hayata erken elveda diyen,
Bir çocuğu taşıyacaksın.
Gün gelecek yetimlerini gözü açık,
Bırakıp giden bir babayı barındıracaksın.
Gün gelecek vefat eden bir anneyi misafir edeceksin.
Yakılan ağıtlar, feryadı figanlar,
Tahtalarını yakacak seni ağlatacak,
Ağlayarak ta olsa görevini yapacaksın.
İsmin soğukta olsa
Öldüğümüzde bizi taşıyacak tabutumuzsun
Son yolculuğumuzda çok emeğin geçiyor
Hakkımız sana gani gani helal olsun.
Ey tabut biz fanilere sende,
Hakkını helal ediyor musun?
son yolculugumuzun atsız vasıtasını konuk etmişsiniz
bu akşam dizelere
o tabuta kona bilmekte bir şans belkide
nice canlar varki ateşte yanan kül olan
yada ne bileyim okyanuslarda denizlerde kaybolan.
ve tabuta konmak bile nasip olmayan,
hüzünlüde olsa anlamlı bir şiirdi kutlarım dost yürek
emeğiniz değer görsün saygılar ..