Tafrası Var Akşamların

Geceye sarkan kederin çokluğu
Bozduğum yeminler ile sınanıyor
Yaşamın, alnıma yazılmış bir mührü
Yalın hali ile beyaz kağıda dökülüp sunuluyor...

Gönül heybemde;
Kalbim sarhoş olsa da
Ruhumda küllenen şu yangın
Bir dilekçedir okuyabilene.
Ah ah! Diner mi sanıyorsun
Kalp okşuyorum
Sesimle kelimelerimle
Süzülsem geceye
Secdelere de varsam
Sonunda karanlık çözülüp
Şafağa ermeyecek mi
Yaşamla alıp vermelerim
Başlamayacak mı
O yüzden hayata gene teğet geçiyorum !..

Saklımın düşü...
Sen ki çırılçıplak
Zaten sevda şarabı olmuşsun
Gönül masamda .
Şimdi diz çök de şiirlerimin önünde
Seyyah yolcu gibi bekle
Gözüne dipnot düşülmüş yalvarışla
...Gündüzün ışığından kaçırdıklarını
Geceye sakladıklarını
Kalemin yalnızlığınla oyna ki
En çok da "kendinle" oynadığının bilincine varasın.

Neyi açıklayabilirim ki sana
Hüzünlü gözlerin
Zeytin karası
Çözülmez bilmecesini mi ?..
Yoksa;
Kara gözlerin çözemedi mi daha,
Elinde kalan son maviye
Virane gönlünde kurduğun köşke
Kaçırıp özenle saklanışı mı ?..
Artık bilemem gayrı gerisini
Yüzün soluğu kesilirken
Tutar mısın tutmaz mısın
Beni nefesinde
Göğüs kafesinin müebbettin de...

Bu yangına
Saman çöpü gibi savrulduk
Yürek yangın,zihin bulanık
Bilinçaltı ise, darmadağınık...
Bilmem ki nereye gizlensek
Gecenin kollarına atılmış
Uykudan bertaraf
Yollara dalmışken gözlerimiz.

Anlamsızlığın orta yerinde!..
Geçecek bu tafralar biliyorum
Şimdi ben de diz çöküyorum
Bu hayatın önünde
Tafrası var akşamların
''Yemini olsun çığlığımın;
açlığımın ve yalnızlığımın üstüne!..''
Haydi toparla kolaysa şimdi
Hayat kırık dökük
Al gönlümü de
Serenatında busen ile coşayım.


-ŞİİRİMİ GÜNÜN İNCİLERİNE LAYIK GÖREN DEĞERLİ SEÇKİ KULUNA SONSUZ TEŞEKKÜRLER-