Tahir Kutsi Makal

Denizli Acıpayam, Oğuz'un ovasında
Alın teri sermaye rençberin davasında
Bebeler boy verirken buz gibi havasında
Bu bebelerden biri gelecekte yazardı.

Hacı Mehmet Hocanın on üç çocuğu vardı
Her birini bağrına sevgi şefkatle sardı
Ufku geniş insandı ilim irfanla kardı
Hisleri kuvvetliydi hayrı şerri sezerdi.

Mayası karılmıştı ilim irfan bilgiyle
Dost olmuştu kendisi kalem ile silgiyle
Okurdu Tahir Kutsi her kitabı ilgiyle
Ak sayfalar üstüne cümleleri dizerdi

Kör kuyular gibiydi okumaya doymadı
Yazıp çizdiklerini bir kenara koymadı
Vaz geç gel bu sevdadan diyenleri duymadı
Elinde makinası Beyoğlu'nda gezerdi

Onlarca gazetenin köşesine kuruldu
Yüzlerce şiir yazdı tümcelerle vuruldu
Mütevazi haliyle her meclis de soruldu
Yazdıklarıyla kalbe ince ince sızardı

Cesur ve korkusuzdu yalakalık etmedi
Namerde el açmadı ele çanak tutmadı
Uykuyu kırka böldü huzur ile yatmadı
Kılıç değil kalemle düşmanını ezerdi

Babanız yine aşık; dedi aşkı savundu
Kara don, Kamyon'uyla yıllar yılı övündü
Ülkemin güzelleri;kasetiyle avundu
Ödüllerin içinde balık gibi yüzerdi

Elbet yeri dolamaz bizlerde biliyoruz
Bir yol açtı bizlere izinden geliyoruz
Rabbim den kendisine Şefaat diliyoruz
Görseydi şimdi bizi gurur ile bakardı


Denizli'mizin bağrında doğup büyüyen İstanbul'ları kendisine meskan tutan ve 15 Haziran 1999 tarihinde hakkın Rahmetine kavuşan değerli büyüğümüz Sayın :Tahir Kutsi Makalı Rahmetle yâd ediyorum.