Tahta Bavul
diz boyu ürkektiler
diz boyu yoksulluğun yoğun bakımında
avuç açmamanın onuru ceplerinde
tahta birer bavuldular
şose bir kara cehaletin
yitikliğinden yiğitliğe
yücel'erek b/aktılar
onlar,
ağa kovanına yamalı çomak
silkinen bozkırda serap
kocamış dünyaya koca birer tonguç'tular
yaprak yaprak uyanışları
korkularından büyük
kalkınmanın buğusunda bileylenmiş
tohumdular
eritilmiş kireç yüzleriyle
gri irfan neferleri
bir nefeslik sıtma kafesinde
bataklığı kurutan
mavi boncuklu umut kemanlarıydılar
onlar, ekmek arası çehovdular
t/aş yontarlardı y/emekhanelerine
dize dize
demir attığımız limanda marangoz
emir sattığımız imanda n/isyandılar
umudun bile karneyle alındığı devirde
p/iştiler iş içinde
anı karada birer hasan oğlan
aydınlığa kurucu ortaklardı
eski zehire panzehir çifteleriydiler
babaları kocatepeyken koca savaşta,
kendilerinin savaşı b/aşkaydı savaştepede
Sevgili Ahmet Bey, aynen nisyan yok. Hatırlanacak ki hatırlatılabilsin. Sevgilerimle
Yoksulluk diz boyu yaşananlar isyansa da zaman zaman nisyan yok. Tebrikler şaire içtenlikle...👍👍👍