Tahta Kuşlar Ölmüş
güneş batıdan doğdu o gün
bir can indirdi kadın,
çığlığından, fersah fersah uzaklıkta
çığlar düştü
bir taş bile bulamadı göbeğini kesecek
gök kubbe yarıldı yıldırım düştü
ayrıldılar
toprak ağladı bulutlar sustu
kurşun döküyordu başucunda pir fani
nazar değmesin diye bir güzele tam o anda
derin bir ah sesine karıştı kurşunun sesi
akreb zehrini akıttı dudaklarına
simsiyah bir kelebek dördüncü gününde
bir asır yaşamış kadar yorgun
sildi ve öptü son nefesinde
en çirkin yerinden
tahta kuşlar ölmüş,görenler söylüyor
ikisi de ölmüş, gömenler söylüyor
ağlıyormuş halen, rahmet sanıp gözyaşlarını
duyanlar söylüyor
tahta kuşlar ölmüş,görenler söylüyor ikisi de ölmüş, gömenler söylüyor ağlıyormuş halen, rahmet sanıp gözyaşlarını duyanlar söylüyor
Harika bir şiirdi...Yorumlanamayacak kadar...Kaleminize sağlık efendim.. Saygılarımla...
simsiyah tahtadan bir kuş kanatlarına yüreğimi asarım sen uçarsın ben uçarım ateşte nasıl yanarsa tahta biz de yanarız için için ve bütün tahta kuşlara sesleniriz siz de için bu ateşten siz de için
hüzün deyasına daldım sayfanda şairem
ama çok güzel bir şiir okudum sayfanda
kutlarım Satı incilerin bol,
başarıların daim olsun,
sevgiler eksilmesin yüreğinden. 👍
simsiyah bir kelebek dördüncü gününde bir asır yaşamış kadar yorgun
çarpıcı ve etkileyici emeğinize sağlık
tebrik ederim...uzun yorumlardan kaçınırım susturan dizelerde...