Takvimlerden Çaldiğim
Geçen zaman bana hep yağrınları getirdi. . .
Gözümü ilk açtığımda,
O,küçücük yastığımda,
Attığım ilk minik adımda,
Yada okul kapısında.
Takvimlerden çaldığımı,
Saati hızlandırdığımı
İnkar etsem yalan olur,
Yazık olur çocukluğa.
Ve sonra,çok daha sonra
Mutlu,güzel hissederken,
Koca gece,curcunada.
Ve sonra başka bir yastıkta,
Yine bambaşka bir hayata bambaşka yağrınlara,
Açtığım gözlerimde,
Kucak kucak umutlarımda yokmu sanki avucumda
Bir düzine yaprak daha,
Takvimimden götürdüğüm kopardığım pek çok sayfa. . .
Ve yine bambaşka bir yastıkta,
Soğuk hastane odasında
Camdan sızan ışık gibi,
Pembe bir mutluluk katmadınmı hayatıma
Kucağımda bebeğimle gönlümde bir beyaz ışık,
Yokmuydun ey zaman . . .
Sen o hastane odasında.
Yine,yine,yine işte
Sen vardın yine orda . . .
Kapkara son yolculukta
Tabudumun baş ucunda . . .
herkese yorumları için çok teşekkür ederim😆
Güzel dizeler. Yalnız final niye öyle bitiyor ki? Yaşam mücadele istiyor. Umut bekliyor. Kutluyorum.
Tebrikler genç şair ,!
Yine,yine,yine işte Sen vardın yine orda . . . Kapkara son yolculukta Tabudumun baş ucunda . . .
şiir adına mükemmel dizeler okudum
büşra,cım sayfanda. fakat bu yaşta bu kadar karamsarlıklara yer verme yüreğinde canım benim.
kutluyorum seni👍👍👍