Tam Bağımsız Hüznüm

İnadına gülmek mümkün müdür her vakit?
Kaderin karalarına bulaşmışken yüzüm.
Kahkahalar atmak kolay mı? gamsız...
Dört duvar arasında tam bağımsız hüznüm.

Her adım ki yol ayrımı arayan,
Her adım ki çamuruna batmış kara cümbüşün.
Ah akılsız şu başım ki, ne akılsız...
Ben ne önümü ne yarınımı görmüşüm.

Sefilim en sefiline eş.
Garibim belki en garipten de.
Ararım en zavallı halimle...
Yangınım duvarlar arasında,
Duvarlar ki ellerimle ördüğüm.
Ve ne sonunu gördüğüm,
Ne de mutlu öldüğüm bir hayattır,
Yazık peşine düştüğüm...