Tamamlanamamışlık

Biz seninle tamamlanmayı unutup
Fırtınalı günleri gözyaşlarımızla döven
Üstüne bir de yalnızlık içen
Çatlak bir gönül arsızıyız.

Ellerimden ellerine kabarık faturalı,
Bol umutlu bir yol uzanmıştı.
Tutsaydın ellerimi
Sevda yolunda kaybolacaktık seninle

Aşk denge işiymiş meğer!
Hiç görmedim seni
Sesini de duymadım
Sonra bir kerede sildim
Silmek kolaydı
Umutlar bitti
Aşk öldü
Tam da o anda,
Bir yabancı gibi ansızın çıkageldin.

Susturuyorum;
Yarım kalmış aşkıma kulak misafiri olmuş geveze düşlerimi
Sen benim değilsin
Hayret ediyorum artık ben de yokum!

Gönül verdiğim bu yanlış masaldan yüreğimi çektim
Yakamoz baktı uzun bir müddet
Yalnızlığa sığınmış gölgemi ağlarken buldum
Uçuksun, kaçıksın ve çocuksun
Aşktan anlamazsın!
Bahaneler daima sevmeyi bilmeyen yüreklerin,
Cesaretten yoksun hercailerin uğrak yerleridir.

Tozunu aldım bugünün
Onca kalp ağrısına,
Gözyaşlarıma değmezdin!
Ben ağlarken sen gülüyordun
Yanılgı tezgahımı kapattım
O da gönlüm gibi boş şimdi...

Bir daha kanmam sana
Bir daha sevmem seni
Bir daha sığdırmam cesur hayallerime seni
Güneş doğduğu vakit öleceksin içimde
Yeni günün sürprizi umut olacak
Ama yalnız benim için...
Sürprizleri seversin sen de
Beddualarım bile kirlenir seninle
Ağlama nazlı sevdam...
Sevaplarım bile değmez çöplükten çıkmış;
O yaban sevgiliye!