Tan

Günün ilk ışıklarıyla açılırsa gözlerin,
Yani şafakta demek istiyorum,
Uykudan kalan çapakların, belki ağladığındandır düşünde,
Belki de timsah gözyaşların.

Kapalı havaya baktığında, güneş doğmadı sanırsın,
Camdaki buğuyu da silmez, üzerine bir yürek çizip,
Görecek ne var dersin.

Sevda mıdır kendine sövdüğün; 'lanet olası' yitesi belân,
Daha ileri gitmek istemezsin, belki felek yakar başını,
Belki de hepsidir bu; zaman hapsetmiştir seni, boğmuştur cenderesinde, Ölümüne yaşadığın sevda, zaten yandığının resmidir...

06.03.2008


dipnot:
----------------------------------------------------------------------------

Uyku sersemisin; ayrılığın acısı hafifler mi gözünde?
Aranda fersahlar var; bir resmi yaklaştırır mı cananı sana?

Bu aslında düğün penceren değil dostum;
sadece boğazına düğüm cenderen...

Saygılarımla..