Tanımasaydım Görmeseydim Seni

tanımamış görmemiş duymamış olmayı ister ya insan....
değmeyen insanlar için hele ki gözyaşı deryasına dönmüşsen...!

ama insan anlamıyor ki yaşarken, bir sis kaplıyor sanki görmüyor
değmez diyor ya yürek; onu şimdi anlıyor işte

onu yaşarken; ayakların yerden kesilmiş bulutlarda dans ediyorsun
nasıl göreceksin ki kendini, nasıl göreceksin onu!

Gözümden düşmen mi içimi acıtan yoksa ben gibi sevmemen mi?
Kayboluyorum bu cevapsızlıkta...

Bile bile yine de onu görmek hoşuma gidiyordu
Aşkın için çarpan bu yürek
Seni hiç tanımamış olmayı mı seçecekti...
Zaten çok süremedi ki

Ayrıldık

Hiç unutmayacakmışım gibi gelir ağlardım
Her gece üzülürdüm üzüldüğüme, gözyaşlarıma acırdım
Meğer; zaman öldürürmüş acıları, alıştırırmış yokluğa..

Artık sıradansın gözümde herkes gibi
Seni sevmiyorum

Değmezmişsin o yanan yüreğime
Gönlün beni hiç sevmemiş
Sadece bir macera bir serüven gibi
Çizgi roman misaliymiş

Olsun iyi ki tanımışım diyemiyor ki yüreğim
Bir anın olsaydı güzel
Seni güzel hatırlasaydım

Tanımıyorum demişsin ya
Bir çırpıda silmişsin değerini
Yazık
Yazık sana inananlara!


Hayat bu demek ki
Acılarla yoğrulup kahkaha limanlarına sığınmak...



...demek unutmuş/unutulmuş bazı şeyler diyorsun... Değmezmiş deyip yoluna devam ediyorsun...



'' para vicdanları esir almış, ne sevgi ne aşk baş tacı olmuş....



DnZ

04/05/2012