Tanımlanamayan Cisim Kadın

Bir kadın tanıdım...

Ayalarındaki kalın, derin izlerin doğuştan olduğuna inanan,
Bir gidiş'in ardından attığı çentik olduğunu, çoktan unuttuğunu varsayan,
Kirpiklerine hapsettiği acıların, uykularının firar etmesine neden olduğunu bilmeyen;
Tevazu abidesi bir kadındı tanıdığım.

Mazgalları andırıyordu o kalın, derin izler; yağmur bulutları rotasını çevirince gözlerine.
Hapsediyordu yaşlarını avuç artlarına ve içlerine...
Mahmurluğuna kılıf arıyordu o musluk muhabbetleriyle...
Sabahın patavatsız perde arası sızmalarıyla, suçüstü yakalanınca.

Bir kadındı tanıdığım.
Alaşağı edilmiş duygularını, ümit tohumlarına eviren,
Ayın kör ışığında, 'kimse ekinimi talan etmez' diye gecenin koynuna eken,
Gelmeyeceğini bile bile seherin, yeni dünyalara uyanmak isteyen;
Tam anlamıyla Polyanna'nın annesiydi tanıdığım kadın.

Uzattığın zeytin dallarının, dikenden ibaret olduğunu sanan,
İbadetin aslını unutup bir cana tapan;
Kör mü kördü tanıdığım kadın.

Aslen İzmir Kadını'ydı tanıdığım.
Hasan Tahsin gibi ilk kurşunu sıkmaya hazırdı.
O varoş semtlerin; darmadağın, renkli duygularında,
tek renk, O' renk duygularıma...
Düşmandım...
Çünkü
saklısını,
acısının pınarını,
kapı dışarı etmek istiyordu yüreğim, yüreğinden.

Öyle bir kadındı ki tanıdığım.
Gelme diyemeyecek kadar empati düşkünü,
Gel diyemeyecek kadar da mazisinin buyruğundaydı.

İntiharın eşiğinde, dününden bozma yapbozunu tamamlamaya çalışan,
İşgüzar bir kadındı tanıdığım.
Öleceğini bildiği halde,
asildi,
bağlıydı dününe o kadın.
Ve hiçgüzar' olamayacak kadar da beceriksizdi kadın.

Anılarıyla örtülü,
Hayati önem taşıyan acıları vardı belliki,
Her lahzada aklına düşürüp kanatacak kadar da mazoşistti kadın...

Pansuman olmaya yeltenmek bile suçtu zannınca.
Kezzap damgası yemeye hazırdı tüm tentürdiyotlar.
Tüm tamponlar...
Tüm kelimeler...

Bütünlemeye bıraktı, sus'a bürüyeceğini belli etmeden tüm kelimeleri.
Üşenmeden sus'a büründürdü gönlün dağarcığında.
Sallandıramadı harfleri darağacında...

Susturuldu...
Susturdu...
Azınlıkta kaldı,
Faşist bir mazinin
katliamında son buldu tüm cümleler.
Gücendi Naziler...
Auschwitz'e, Birkenau'ya döndü tüm şiirler...