Tanınmayı Bekliyorum

Hiç değmedi elin göğsüme.
Dokundun mu yüreğime
Göz ucuyla da olsa,
sol yanımı hissetin mi sen benim?

Türküler,
ağıt notalarıyla sıralanırken yan yana
sen , dokundun mu hiç sol anahtarına?
Uykularında,
devrimler yaparken halk için,
tek başıma sınırlarımı çizdiğimde,
tanıdın mı kurduğum cumhuriyeti?

Tanıdın mı sevda Cumhuriyetimi?

Entel-dantel ezgilerde bulamadığında
uçuk kaçık hayalleri,
mülteci ol içerime.
Kayıtsız , şartsız egemenliğinle
sığınmacı ol üşümelere karşı.
Isın sevmelerimde.

Alemin, en aymaz,
en doymaz ihtiraslarına kanmadan,
üşümelerde donmadan gel.
Martı kanadında değil,
leylek gagasında gel baharda.
Ve duman tütse de bozulmaz kar beyazı tüylerin
benim sınırlarımda.
Güz gelende saçılsa sarı yapraklar yerlere,
derlense toplansa tarlalar,
boran olsa, kış vursa ve
erikler çiçek açanda,
burdayım.

An sayıklarım, an.
Kabus gibi gelir üstüme
yüreğimi geçen aklım.
Bir koşuda varırım an'a.
Ter içinde uzatırım boynumu kendi celladıma.
Aklım , yüreğime geçirir ilmeği ve
Sevda cumhuriyetimde tek başıma
tanınmayı beklerim
bayrağım elimde.

Başına buyruk sevdamla,
kurdum ben bu cumhuriyeti.
Yeni ülkem toprağını taşıdım uzak iklimlerden.
Mevsimsiz meyveler yetiştirdim seralarımda.
Sancılı zamanlarda,
tohumsuz kır çiçekleriydi demetlerce sana sunduğum.
Emeğimdi rüyalarımda karaladığım dizeler.
Yazdıklarım hep bana dairdi.


Sezer Kılıç Nişancı
İlan ettim cumhuriyetimi. Bağımsızım