Tanrı Emri Verdi

Yağmur yağıyordu,
Düşler düşüyordu bir bir dünden, bugünün kirli yüzüne
Hayaller parçalıyordu, çiziyordu
Kader yazılıyordu, hayatın daktilosunda...
Birden duraksadı kadın
Üşüyordu, güneş tam tepedeyken.
Kızıllığında hapsolmak isterken
Donuyordu...
Hayat yazmayı bitirmişti sanki
Tanrı, büyük kudretiyle emri verdi
Şimşekler çaktı
Kadının için de fırtınalar koptu ardından !
Gözlerine damlayan yağmur damlalarına
Göz yaşlarını emanet etti
Sel oldu...
Islak ıslak bakarken,
O'nu gördü
Zaman durdu, en güzel şarkıyı çalmaya başladı
Aşk dudaklara ç/alınıyordu...

Adam derin bir nefes aldı
O'nu gördü, kıpkırmızı oldu masumluğu
utancının yanakları kızardı
Cesaretinin elinden tuttu ve uzun uzun b/akmaya devam etti O'na ...
Tanrı emri verdi !
Zaman durdu, en güzel şiir'i yazmaya başladı
Aşk ömürlerine yazılıyordu...

Geçmiş düne kanıyordu
Bütün mutsuzluklar bir bir uzaklaşıyordu çevrelerinden
Sürünüyordu adeta.
Mutluluk ise, büyük bir törenle geliyordu yanlarına
Kahkahalar ç/alındı, gülücükler s/açıldı gönüllerine.

Ve Tanrı emri verdi !
Aşk yangını başladı avuçlarında
Birer kor düştü sol yanlarına
Usulca dokundular !

Kadın, astı suratını , kendisinin gölgesindeyken
Şaşkındı
Yanmıştı canı, ama mutluluk hala yanı başında sırıtıyordu
Düşünmek istedi, ama hissettikleri düşüncelerine savaş açmıştı sanki
Bir kez daha dokundu sol yanına !
Bir kez daha !
Bir kez daha....

Adam, soluklandı
Nefes alışlarından kopuyordu
Gözleri, yangının ardından yeşile çalıyordu
Beyazın masumluğunda, gönlüne o'nu ekiyordu
O tutuluyordu gözlerinde...

Tanrı emri verdi !
Aşk tutulması başladı...

Kadın, zamana bıraktı sevdasını
Kaçamak bakışlar gönderiyordu her tebessümünde
Bekliyordu...
Rüzgar esmiyor bekliyordu
Güneş, batacak iken durdu
Bekliyordu
Ay sabahı, sabah geceyi
Gece aşk'ı bekliyordu
Yalnızlığı beklediği gibi...


Adam , umut ışığını gördü
Gün/eşine doğru yürüyordu
Adımları yağmur damlasında, titreyişler peydahladı.
İçinde ki depremin provaları yapıldı
Bir adım attı
Bir adım daha
Bir adım daha, zamanı çiğneyip geçti !
O'nun önünde durdu.
Kalp atışları , onların şarkıları oldu...

Tanrı emri verdi
Her busede kopacaktı kıyamet
İçlerinde...
Her buse, yangınlar doğuracaktı...


Ve gösteri bitti
Mutlulukların alkışları yankılanıyordu tenlerinde,
Sonra ne mi oldu?

Hayat sahnesinde , oyun bitti...
Tanrı (yine) perdeyi kapattı...


/ 17 Haziran 2011 /