Tanrı Olacak Şahidi

Bütün kadranlar katil,
Bütün takvimler azmettiricidir,
Şimdilik tek maktul de ben.

Rüzgar uğultulu konçertosu ile ayağa kaldırırken,
Mantığa muhalefet duygularımı,
Ben,
Terazinin yere yakın kefesinde bulunan,
Unut onu,
Şeklinde ki cüretkar laf salatasına inat,
Yağan yağmuru önce ruhumda hissedip,
Sonra ayalarımda tutarak,
Adını gök yüzüne yazıyorum,
Tam da yıldızların arasına,
En parlak olanının hasedinden kayacağını,
Bile bile...

Her düzenbaz haline rağmen sevdanın,
Her unut lafına karşılık,
Ben söver gibi umut dedim,
Sadece umut,
Şimdilik,
Perçemin diye;
Geceyi üstüme sıkıca örterek,
Ellerin diye;
Yakamozlara sımsıkı sarılarak,
Gözlerin diye,
Her gördüğüm ebruliye baka kalarak,
İdare etsem de,
(İdare etmek buna denirse)
Ben hala umut ediyorum.

Kimseler var sadece yanımda seni severken,
Hatta sen bile yoksun,
Ben seni bir tek bana anlatabiliyor bende yaşıyorum,
Hayat sanki beni,
Diskalifiye etmiş daha birinci etapta,
Mahrum bırakmış senden,
Sanki artık ben,
Somutluğumda soyutum,
Dünya hariçliğine dahil olmuşum,
Ve hala bir tek,
Kimseler var yanımda...

Kan tükürsem de yemin ederim ki,
Seninle sensizken,
Hep kimseler olacak yanımda,
Alay eder gibi hiç kimseliğim ile,
Onlarda bilmeyecek sana olan sevgimi,
Bunun bir tek,
Tanrı olacak şahidi.