Tanrı Postaladı Hemde Mühürüyle

Ben buyum demiştim ya hani yazdıklarımda,
Yalandılar, ama tek çaremdiler.
İnanmış, yardım etmek istemiştin, anlamıştım,
Kimsin, nesin sormamış,
Yalandan sorduklarımı ciddiye almış,
Ne istediğimi bilememiştin oysa.

Sesini duyduğumda, alo deyişinde,
Sevinen,
Allah'ım, bu ne şans diyen,
Sadece kulağım değil, yüreğimdi de.

O gün on yedisiydi baharın,
Bizim oralarda April derler eskiler bilir misin?
Karadenizde, İngilizcede de.
Uğurlu sayarlar, toprak bol bol doğurur tohumlardan,
Seni bana doğurduğu gibi tıpkı,
Hayatın.

Üç gün sonra,
Kızıl saçların parladığında güneşi delerek,
Gözlerim kamaşmakta, yüreğim fırlamaktaydı yerinden.
Bir güç sarıl dedi, sık delice,
Kır kemiklerini ki, sana kalsın artık,
Bakmasın kimseler sakat diye,
Senin olsun.
Sarıldım, sıkamadım, incitemedim, öptüm, öptün.
Uyuduğunda sıcacık yüreğin donmasın, yakışmaz sana,
Diye örttüm üstünü, sanmadın başka.

Tanrı, April, kıramadığım kemiklerin,
Hep birlikte seni doğurdular bana.

Bu gün Eylül be sevgili, hüzün ayı,
Hazan zamanı,
Ama bize değil uğraşma boşuna, beceremezsin,
Delice seviyor, seviliyorsun.
Sararsın yapraklar, solsun güller, bahara ne kaldı,
Açarlar elbet, susuz kalmadıkça.

Tanrı meleğini,
April bebeğini doğurdu bana.
Sen beni tanıdın, özelim ben çok özel dediğimde,
Evet demiştin, inanarak sevmiştin.

Benden sonran yok sevgili, uğraşma boşuna,
Silemezsin yüreğimden, yüreğinden de,
Buna adamlık derler, yalansız, dopdolu sevgiyle,
Gözler dolar dolar da boşalır ama,
Acıları yaşasak da, mutluyuz ya.
Tıpkı o şarkının dediği gibi;
-'Benden sonra sevemezsin, yanmışsın'.

Bil ki,
Seni bana sen değil, yüreğin postaladı,
Tanrının mühürüyle.


Yaşar KOPUZ. 24.09.2010.İstanbul