Tanrı Yalnız Kalmasın

Elimden kayıp giden zamanların esrikliğindeyim.
Ağlatan bir çocukluk anısı gibi durmadan yeniliyor kendisini acılar.
Hiçbir beyhudelik kendi sesini vermiyor bana.
Kulağımda Bizans zindanlarından kalma uzun çığlıklar.
Köprü altındayım, serkeşim, yorgunum hastayım...
Yüreğimde bir Kemalettin Tuğcu sancısı,
Ölüp ölüp dirildiğim bu romanda
Ne temrinim umurumda ne de aklığım bukağısı.

Bak gözlerim kutuplara
Aklığa paklığa kapalı
Yüreğimden çıkmadı daha ihanetin oku
Damıtılmış bir isyanın
Durmuş bir saatin
Kudurmuş bir rüyanın
Olmayacak bir rüyanın
Dağdağalı bir mucizenin çocuklarıydık oysa biz

Müjdeli çığlıklara tutunmadı sesimiz
Öğle ağır, vakur, çok ve kasavetli güncemiz
Şaşırtan, ucuz, isli, kirli
Ölen, çürüyen yere düşmüş sonbahar yaprağı gibi

Sen var ya artık içimde onulmaz yarasın
Şiirlere, şarkılara, iflahsız intiharsın
Kül tablamda biriken gri efkar
Uykusuzluğum
Suyu olmayan ıssız adalarda
Gözlerimden akan atlasımsın.
Dudaklarımda bıçak izi
Kalbimde yitik adres
Duvarlarımda aşk gözü
Mitoloji
Ruhumda romatizmal sızı
Çöllerimde göl
Göllerimde çöl
Gökyüzünde isimsiz bir tanrı
Yerde rahim
Ayakta rahman
La hevla, arsızın tekisin...

Havada inanılmaz bir isyan kokusu var.
Taksim taksim her taraf aşk...
Sen aşkı bu yetim ülkeyle çarp
Sonra kaçmış çorablara ve ruj rengime böl
Sabah olsun bir sevişmenin ardından
Uyanalım kedilerle çorba içelim
Yalnız kalmasın yaşlı sabahlar.
Üzülmesin
Tanrı gözyaşlarını dökmesin üstümüze
Ve çaldığımız elmayla
Kovulduğumuz cennete inat
İncir yaprağından aşk kuralım
Meryem'im masumluğu
İsa'nın ezasıyla
İlk taşı sen at rahmime
Vicdanı doğuralım
Memelerimizden şarap aksın
Susalım...Susalım...Susalım...
Yeter ki tanrı yalnız kalmasın...
...
2013...