Tanrım İçim Acıyor Onu Affet

karanlık bir odanın en köhne ucundayım
basımda yanmayı bekleyen bir lamba bile yok
kimse yok
hiç kimse yok
sen hariç Tanrım.

Tanrım içim çok acıyor , o'nu affet.

sokaktan insanlar geciyor
içimden hayatlar
kulaklarımdan sesler
hiç duymadığım çıglıklardan

Tanrım yüreğim kavruluyor , o'nu affet.

ölüyor içimde bir bahar
yapraklarını döküyor bir fidan
aglıyor bir anne ötemde
benim annem mi ?
bilmiyorum.

Tanrım bileklerim acıyor , o'nu affet.

unutarak uyanıyorum her sabah
karanlık bir sabah
anlıyorum
yoksun
yeniden hatırlamaya baslıyorum gidişini.

Tanrım ölüyorum , o'nu affet.

bir insan öldüren tüm insanlıgı öldürür
Tanrım affet hepsini
bu köhne karanlıkta el uzatmayan herkesi
ben filistinli bir cocuk
sen bir yahudi
affet Tanrım dinini kullanarak yaptıkları savasları

ki ben Yehudayım tüm insanlıgı Tanrıya ispiyonlayan
ki ben hiçim
bir avuç çamur.

Tanrım kelimelerim sana biat ediyor , o'nları affet.