Tanrısal Aşk Sancısı

Keşkeler biriktirdim
İçimde
Siyah
Sana dair
...


Bir şairin dilinde sevgili
Bir denizin dibinde aksiseda
Oldum kaldım bittim
Ve bir sabah oldu
Düşümde ak sakal
Korktum
Gitmeye yer bulamadım
Kendime durdum
Sımsıkı anne kucağı



Bir gölge yazdım
Adını senin
Tek kalem gövdeme
Gökyüzü deniz ve çiçek
Yazdım gözlerimin altına
Öyle çok ağladım ki
Tanrı duydu sesimi
Kalemimi kırdım

....

Sanadır hep gelişlerim
Beni kefensiz bırakma..
...



Ve şimdilerim
Yakamda sorguç
Bak bunlar kaldı elimde
Ateş ter ve gece
Nüfusundan düştüm Tanrı'nın
Gömülmeye toprak bulamadım



Beni sen büyüttün sevgili
Dizlerimde hala
Sevdanın kanayan yaraları
Ve yüzümde
Bir denizin gelgitleri
Yalnızım her şeyimle
Bir falez boğumunda
Kalmışlığımla tek işte
Gittim gittim gittim
Beni sen uğurlama



Ben büyüdüm artık
İçinde senin
Doğur beni sevgili

.....