Tanrı'ya Kadar Seveceğim Seni

aşktan sayıyorum seni, örümcek ağı tutmuş olsa da kalbim, tavan arasında;
fark edilmek güzeldi aslında. bir bahar temizliği sırasında...

aşktan sayıyorum seni, binlerce yıllık acı kültürü süzülmüş olsa da omuriliğimden aşağı,
ben daha çok özlüyorum seni, toprağa yağan her yağmur sonrası...

aşktan sayıyorum seni, zira; yokluğun, varlığından beter sevdiriyor kendini...
varsayımlardan bahsediyorum aslında aldırma...

öl/meyi içerken yalnızlık, sarhoş olmadan sız kapımda, basmadan eşiğe...
her işte bir yalnızlık var odamda, yanlış olanda buydu aslında...

ben bütün bu yalnızlıklara rağmen, aşktan sayıyorum seni...
varlıkla yokluk arasında ki, o ince çizgi;

gözlerin soğuturken aşktan beni,
soğuk bedeninde buldum aşkı, ölümden sonraki hayat gibi...

öldüğüne hiç bu kadar sevinemezdim sevgili !
inan bana; "Tanrı'ya kadar seveceğim seni" !