Tapardım İşte

Ölümü bekleyen kelebeklerdi
Gülüşlerimde soluklanan
Yalnızlığımın arka bahçesinde
Bendim beni avutan
Öylesine yorgun
Ve
Dingin



Hep geceye saklanırdım
Acıyan yanım görülmesin
Gizli yarenliğim vardı hüzünle
Ağladığım bilinmesin



Rüzgâr nehir'e doğru akarken
Yollar ayaklarıma dolanırdı
Bir sanaydı içimde ki volkanın büyüklüğü
Bir de boşa geçen ömrüme
Ne kadar hayaline dokunsam
İçimde ki volkan patlar
Parçalara bölünürüm
Toplarken ben beni
Gülkurusu akşamlarda kanardım



Ve
Hayal iklimlerinde sağanağa tutulurdum
Güneş uyurdu zamansız
Ben üşürdüm
Karlar yağarken avuçlarıma
Sessizliğim sarardı dört bir yanı
Alazlanırdı yüreğim yokluğuna
İnadına severdim
Hem de öyle böyle değil
Tapardım işte