T/arafsız Aynalar

/Şiirlerimi dokundurdum yüzüne
Hecelere ayrıldı kirpiklerin/
.
.

Ayrılığın sûr'una üflediğinde vedan
İkimizde anladık,kıyametin gözlerinde kopacağını
Zaman
Tüm hafızaların hayat çizgilerini dağıtıp,uyuşturduğunda anıları
-Cehennemim beni terketti diye
Üşümek tuttu avuçlarımı


-I-

Yüzünü anla(t)mak için kirpiklerinden okumuştum bakışlarını
Arafsızdı yüzün
Hüznün taraflı


-ki varlığın
Arafsız yüzünde cennete taraf olmaktı
Varlığın,hüznüne tarafsız kalamamaktı


-II-

/Yüzümü yollarına boyadım
Aynalarım paramparça/
.
.

Sen şimdi,zamana benzersin giderken
Hızlıca akarsın avuçlarımdan
Öylesine bir durak olur avuçlarım
-Geçerken uğradığın


Adımlarına susmalar düşürür de gidersin şimdi sen
Yavaşça yaklaşıp anlatırsın,vedalar nasıl sayıklanır
Dilin zehir olur o an
Dilin terk olur
Dilin acıtır

Üç nokta kanatırsın anıların yerine
Anlatırsın
Unutkanlık imlaya nasıl yakıştırılır
.
.

Son yolculuğun olur beni içine almayan
Anlayamam neden
Neden,bilemem
Yine de
Bazen daha iyi gelir kalmak gitmekten
İyi gelir bazen bilmemek bilmekten
.
.

Gittiğin yolların sonunda kırık aynalar bırakırsın
Ne zaman sana baksam kendimi görürüm
Ne zaman kendimi görsem,seni anarım


-ki yokluğun
Bir ruhu gerçekten özlemek olur şimdi
Gerçek bir ruh olur şimdi,gerçek ten