Tarçın Kokusunda Aşk

Hüzne bulanmış
İnce bir çizgi gibi bakıyor
Fırat'tan gelmiş
Asiliğinden kopartılmanın sancısıyla gözlerin
Delicesine âşık
Yer gök birleşir
Aşk ufkun bittiği yerde gizlenir
Sonsuzlukta
O gözlerle bakma bana
Sen gülünce tarçın kokusu yayılır
Dudaklarımda isimsiz tatlılardan armağan
Senden arta kalan
Hayalsin biliyorum
Dokunsam ellerim değer semavata
Kış işler iliklerime
Ya değilsen
Korkuyorum
Uzaktan izlemek
Duymak kirpiklerinin sesini
İçime işliyor tarçının acısı
Efkârıma yeniliyorum
Bir türkü tadı damağımda
Anlıyorum sevmek tek kişilik
Aşksa arta kalan tabakta
Bir lokmalık tat
Hatırda kalansa
Sevmek
Açlıkla oturduğumuzda
Yenen ilk lokmalık haz