Tarifsiz

gün doğarken
toynaklı bir gecenin
son kırıntılarında
bakakalıyorum hayata
bir telaş gibi
ansızın gelip geçiyor vakit
ağıyor ufuklar
ağıyor gözlerimden akan yaşın rengi

ufuk kızıllığında
tan yerini çoktan bulmuş vakit
benimse yüreğim hala karalı
uzunca bir mektup
ömrümün bilmem neresinden bir lahza...
uçup gidiyor guguk kuşu
daralıyor vakit
içinden gelip geçiyorum dehlizlerin,
tarifsiz; uzanıyorum
garip bir umut içimde
merhaba umutlarım
tatlı gülüşleri sabahların
merhaba zoraki alıp verdiğim nefesim
yersiz ve çaresiz
merhaba üsküdar
ve martılar merhaba
koklayarak simit kokan ellerimi
hohlayarak adını kazıyorum yüreğime
uyanıyorum aşka...

2007 eylül