Tarih Diye Not Düşülen Keder

"nasıl bir kuş bunlar ki, gökyüzüne değil de
denizin derinliğine doğru uçuyorlar.."
-"naturel" adlı belgesel yapımından-


Susularak kalınmış
Ne çok aşk susuzluğu çökmüş kentin üstüne
Dünya ise
Çoktan küle karıldı..



Neyi yaşadıysak, hüznümüze kazıdı hayat
Yıkık bir duvar karşısında kuş ölüleri
Dudaklarımızda gülüşlerin paramparçalığı..
Payımıza düşeni saymaksa, yoksul çocukluklardan;
Düşlerin şeraresinde tutkulardı
Yüreğimizdeki karşı duruşun yurtsuzluğu
Ve tarih diye not düştüğümüz kederlerden
Acıyla yontulmuş sevinçler..



Susmalıyız
Çünkü yakışmıyor böylesi bir dünya sesimize
Karşılığı yok sorulan hiçbir sorunun..

Bütün sözcüklerini sakla cebinde, ama sımsıcak
Ki susuşun, daima bir itiraz olmalı bu dünyaya..



Yok satan yenilgiler ortasında
Yollara düş sen aynı ıslıkla
Avucunda günışığı kırıntıları
Ardında yıldız yığınakları
Ve kokusunu duymak mümkün mü ki toprağın
Yok olup gitmiştir bulutlar, gök boşluğunda..

/ günlüğü yoktur hiçbir acının
Ama yaşanacaktır her anı
Tozlaşarak yok olmadan
Çekip gitmeli kendine insan
Destansı yalnızlığıyla belleğini yanına alıp gitmeli

Kendini kendinde yakmalı insan
Küllerinin altında kamaşan köz olmalı insan.../



Ve zaman, hızla çarparken
Hayatın dalgın sularına
Uçurum gibi uğuldayıp duracak hatıralarda
Bütün yaşanmışlıklar...

Böyle yaşandı ve unutuldu diyecek birileri..
Kanırtarak gök-yüzünden kuşları
Duvar dibinde, yaralı bir hayvan gibi soluyacak kimileri..
Çünkü kendi doğasının avcısıdır insan
Kendi hikâyesinin serüvencisi
Büsbütün çölleşinceye kadar...



Herkes söndürmüş gözlerinin ışığını
Birbirine yaslamış suçlu bakışlarını
Herkes kendinin denizinde, boğmuş sularını



(y)analım - (y)analım
Uygarlık diyorduk önceleri, barbarlıkmış meğer

Yaşamıyor insan

a
ş
a
m
ı
y
o
r
Duvarlarını
Ve kanlı bir takvim yaprağı gibi
Uçuşup durmaktadır aşk

Şimdi
Hangi tarihe not düşüyorlar bizi


M.H
mayıs-2o1o