Tarih Kokan İstanbul

Tarih Kokan İstanbul
Ah İstanbul
Nasıl başlasam söze
Hangi güzelliğini anlatsam mısralara döksem
Çamlıca tepesinden baktım sana şöyle bir uzun uzun
Anlatsam da anlatamam
Boğaziçi köprüsünü,Emirganı,Kapalıçarşıyı,Sultanahmedi
Beylerbeyi sarayını,Eyüp Sultan'ı,Edirnekapı şehitliğini,Topkapı Sarayını
Hiç unuturmuyum denizin ortasında Kız Kulesini bize armağan eden İstanbul'u
Nereye çevirsem başımı dört bir yanın tarih kokuyor
Ellerimi uzatsam dokunabilsem hepsem içime çeksem havanı
Bir an dursam nefes almadan gözlerimi kapasam dinlesem seni sessizliğini sessizce
Ve birden irkilsem vapur sesiyle kendime gelsem
Yağan yağmurun damlalarıyla yavaş yavaş ıslansam
Buram buram kokan toprağını koklasam
Gecenin kasvetinde kaybolsam,sokaklarında yok olsam
Sorsam sana sırlarını bana anlatırmısın dinlesem sabaha kadar
Çözemediğim bir şeyler var sende gizemli bir kadın gibisin
Gecen başka gündüzün başka
Bir gün duru deniz,bazende fırtınalar koparan rüzgar gibisin
Bir tarafın Asya bir tarafın Avrupa haksızmısın kendinle gurur duymakla
Ah İstanbul sen anlatmayla yazmayla bitmezsin sen yaşanırsın dolu dolu
İstanbul'da doğdum nerde ölürüm bilmem
Bildiğim tek şey var senin ayakta duracağın başın yukarıda dimdik
Bitmeyen ezan sesleriyle,aşağı inmeyen bayrağımla