Tarihi Şiir

Heredot, şöyle yazar güncesinde: - bana atfen - ’ sonrasında ve öncesinde benden en çok sevda tohumu biriktiren ve sevgili Emre * gibi kağıt üstünde kelimeleri kendince sektiren, sabıkalı imgelerin yardakçısı şiirle misket oynayan adam.. ’ ya! ! öyle yazar.. çocukluk arkadaşım.. Naima, biraz gençtir bizden. yan mahalleden.. tanır beni, korkar ve kıskanır ablasıyla aramızda bir şeylerden kuşkulanır. bu yüzdendir yazılı tarihinde benden hiç bahsetmeyişi.. budur gerçek neden.. Cemal Kutay mı? ! ! O daha dünkü çocuk yazıyı söktürene kadar ben, herhalde ölmüş olurum.. kurumuş bir ağaç kadar.. di ’ mi? sen bırakıp gittiğinde.... biraz yaşlı hissettim de kendimi...