Tarihi Şiir

Heredot, şöyle yazar güncesinde:
- bana atfen -
’ sonrasında ve öncesinde benden
en çok sevda tohumu biriktiren
ve sevgili Emre * gibi
kağıt üstünde
kelimeleri kendince sektiren,
sabıkalı imgelerin yardakçısı
şiirle misket oynayan adam.. ’

ya! ! öyle yazar..
çocukluk arkadaşım..

Naima, biraz gençtir bizden.
yan mahalleden..
tanır beni, korkar ve kıskanır
ablasıyla aramızda bir şeylerden kuşkulanır.
bu yüzdendir yazılı tarihinde
benden hiç bahsetmeyişi..
budur gerçek neden..

Cemal Kutay mı? ! !
O daha dünkü çocuk
yazıyı söktürene kadar
ben, herhalde ölmüş olurum..
kurumuş bir ağaç kadar..
di ’ mi?

sen
bırakıp
gittiğinde....

biraz yaşlı
hissettim de
kendimi...