Tarumar Coğrafya

Yokluğun bir ateş ve ben
korlarında yürüyorum yalınayak.
belki bir ümit olur diyerekten
kurak topraklara atıyorum tohumları.
sen düşüyorsun ya aklıma;
ağlıyorum sevgilim.
boşa akmasın diye gözyaşlarım,
kurak topraklara bakıyorum.

Bir hırçın rüzgar vuruyor sillesini,
eksiliyorum her adımda
eskitiyor beni bu tarumar coğrafya

Bak sevgilim,
gölgem düştü ayak ucuma
galiba güneş doğuyor.
karanlıklar çıkıyor aydınlığa
oysa bilirsin ışık vurmaz karanlığıma