Taş Duvar

Devşirme hayallerin tomurcuklarını kırıyorum
Zamansız budanan öfkemin
Gölgesinde

O konçerto
Şafağı katlederken
Henüz son kuş uyanmadan, gecenin fasılalarından bakıyorum sana

Uykumun satır başlarını siliyorum
Nihayet çökerken güneşin çaldığı yıldız, kendi derinliklerine
Düş boğuyorum, parmak uçlarımla


Ana dilimde ağlıyorum
Zeytin bahçelerine dalarken sığırcık bakışlarıyla, yarı aç
Gözlerin toplanacak diye korkuyorum
Erken hasatlarda

Gizli ölüm korkusu tünüyor şehrin bacalarına
Ya gidersem
İklimsizlikler kuşanıp, derin boşluğa

Mevsimi gasp edilmiş
Kara deliklerde üzerime kapanırsa cümle kapıları
Tabutluklarda vurulunca bileklerime kızgın kelepçeler

Yazamazsam diye
Avuçlarımı saklıyorum, katli vacip hükümlere

Sanadır
Benden artan ne varsa

Çullarımı yakarken arsız kıvılcımlar
Üryan şiirler bırakıyorum
Sana soyunan

Güneşi sormuyorum artık
Varsın gizli tapınaklarda yıkansın

Üşümenin kahrını çiziyorum
Taş duvara
Avuçlarımda buz renkli fırça ...