Taş Duvarlar

Bir ikindi vaktiydi

Camilerden taşıyordu ezanlar

Şehrin meydanında

Kan vermek için bekliyordu adamlar

Çocuk gülümsemeleri de olmasa

Yüreği çekiliyordu merhametin

Taş duvarların ev sahipliğinde

Çekirdek çitliyordu kuşlar

Taşların bağrında gizlenmiş binlerce sevinç

Ve binlerce ah kimliği belirsiz

Taşların arasında sıkışmışlığımız

Bir topa gol attırıyor çocukça umutlar

Güneş takla atıyor her batışta

Yoklama alıyorum yıldızlardan

hala aynı yerde mi diye

içimde büyüttüğüm hayaller

Ve bir akşam vakti

Saçlarını savurup rüzgarla

konuşuyordu ağaçlar

aşktan acıdan ayrılıktan

Mutluluğun doğasına iliştirilmiş

yaka çiçeğiydi acılar

Doğuşuma bir ben şahittim

Bir de 

dallarını yere eğmiş ağaçlar