Taşıyamam Yokluğunu

Sararmış intihardın çiçek yapraklarında
Mavi bir öpüş sundurmada...
Sırrına gömülmüş onlarca fısıltı
Ayarı bozulmuş zaman aralığı
Gitme diyor dudaklarda
Gitme!.. Beyaz çığlık gibi büyürüm
İsli lambalarda...


Akşamın dönencesinde selamladım seni
Yoktun ama adımladım
Dokunduğun caddeleri...
Öptüm nefesinin değdiği papatyaları
Çok severdin ya
Terini soludum bir de üşüdüğümde
Omzuna atarken ceketimi...


Kaç ölüm ezberledim adına
Gittiğini öğrendiğimden beri...
Her mezarlık kavşaklarında büyürken isyan
Ayağımdan kayıyor zaman...
Ben de gelsem
Bekler misin sevdiğim?
Bir ömür aldanışlar bilsen nasıl yalan...


Gözlerini ısmarladım
Çaresiz ağladığım anlarda...
Neden erken geldi ki hazan
Neden vuslat yazdı sözcükler...
Şimdi son bir dansım daha kaldı hayatla
Biliyorum hayal kırıklığı
Yine de dönüyorum senle
Sevgim durduğum yerde bekler...


Aynı dün gibisin bugün
Hala yüreğimin içinde güvercinsin...
Hala yıldırım çarpıyor avuçlarıma
Resmini elime aldığımda...
Sahi hangi münzevi haykırış
Aldı kokunu...
O zaman söyle ayrılsın bir avuç toprak daha
Taşıyamam yokluğunu...


Not:Ben hep seni yazarım ancak okuyan şiir zanneder...