Taşıyamıyorum Dedi
ellerinin arasında küçücük yüzü saklanmış...
elleri soğuktan donmuş,,,
gözleri ağlamaktan şişmiş...
sordum,sormaz olaydım...
nedenini...
minicik yüreği saman alevi gibiydi...
üşüdüm dedi,ağladım dedi,daha çok ufağım dedi...
sen küçülme emi dedi....
çok zormuş be abla böylesi...
hayat yükünü bindirdi sırtıma taşıyamıyorum dedi...
yanlızım şu kocaman dünya dar bana...
ne yapsam,ne söylesem haram kalan yarıma...
kaderim buysa çekmek doğrumudur acaba...
bak yüzüm kirlendi,mendilim daha kirli...
dünya dediğimiz yerinde bir derdi var belliki...
her gelen gidiyor bir benim yerim belli...
sende gideceksin başkası soracak sonra halimi...
bıktım be abla anlatmaktan kendimi...
hayat yükünü bindirdi sırtıma taşıyamıyorum dedi...
fırtınalar avutmuyor geçmişimi,,,,
geleceğim bir ekmek getirsin, birde su...
işte o bana yeter dedi...
👍küçük yürekte büyük sıkıntıya şahit olmak ve onu yüreğinde hissetmek güzel duyarlı bir konu ve güzel bir kurgu tebrikler...👍
çok güzel bi şiiir çok beğendim teşekkür ederim şahsen böle bi duyguyu böle bi şiiri paylaştığın için