Tatminsiz

Bir rüzgar eser,

Ama temizlemez senin gibi adamların kalbini.

Hatta esip geçmesi hırçınlaşır,

Sen anlamazsın

Çünkü anlayabilecek ruha sahip değilsin.

Karanlığının verdiği garip hüzün

Yüzüne her zaman vurur... 

Ama bazı kadınlar vardır ki,

Dans ederler rüzgarla.

Sen görsen bile o şehveti

Tatmaya ve anlamaya yetmez yüreğin.

Hayatın anlamını bilmeden yaşarsın,

Kadın ise tadına bakar her yaşamanın.

Sen üşürsün, o sonbahar olur

Sen yanarsın, o yaz.

Ama sen anlamsızlığının içinde yok olurken

O kalbinden ve nefesinden çıkardığı her hissi

Rüzgarın güzel yönüne bırakır.

İnanmazsın tüm bu olanlara... 

Sen zamanında gözlerini ve

O vurdum duymaz kulaklarını kapatmışsın.

Martıların garip dansları umursamamışsın,

Ama onların acıklı ya da neşeli hali

Bir insanı neşelendirmeye yetebilirdi... 

O geçtiğin tüm yolları geri dön şimdi

Ve denize bakman gerekmez

Çünkü görmeyi bilmiyorsun sen.

Git ve at kendini.

At uçurumdan aşağı.

Rüzgara ve ölüme sarıl,

Onlar sana daha iyi bakacaktır..