Tayf
O zamanlarda
Tutsak değildim harflere
Elini kolunu sallayarak dolaşırdı zihnim
hayallerin sokağında
Önemsiz olmamı seviyordum
Detaylarda boğulmuyordum
Mesela
Kimsenin sevdiği değildim
Güneşe rengimi verirken bile
Gülüşümü kıskanmıyordu kuşlar
Sobele-n-mek yoktu henüz kitabımda
Basit yaşamayı seviyordum
Çalı çırpı topluyordum
Mesela
Elitlerin pelitliği bile
Çekmiyordu ilgimi
Bomboş bir palamut kabuğuydu
İçini doldurduklarım
Kendimden kıstığım bütün değerlerden
Özür dilememiştim
Mesela
Bembeyaz saçlarına asılıp dünyanın
Henüz kendimi affetmemiştim
gözlerime bir yangın koydular öyle sessiz öyle kimsesiz ne deniz kabuğunda kalan ne toprağa düşmeyen yağmur sadece kül sadece yürek
uzun bir gecenin izmaritiydi hayat nefesimi keserken ellerin hüznü unutan bir tanrının unutulmuş çocuğuydum ben hatırlamak unutmaktan beterdi her seferinde ama kim anlar bunu
kâğıtlar yetmez yazmaya kelimeler boğulur her satırda bir şiir mi hayır bu yalnızca bir sessizlik bir boşluk bir hatıra yangını
ateşle söylenen dualardan geriye kalan o tiz o çiğ kokuyu biliyor musun işte ben orada büyüdüm orada tükendim
tebrikler 🎈
Gönülden tebrik ediyorum günümün güzel siiini