Tebessümüydün Gözlerimdeki Hüznün

Tebessümüydün gözlerimdeki hüznün,
Arzumdun dudaklarıma gizlenen,
Geçmiş zamanlardan çıkıp gelen,
Al yazmalı sevdamdın sen,

Şimdi eksiğim sensizliğe sarılırken,
Canım hiçbir şey istemiyor eskisi gibi,
Kültablasında duruyor söndürülmüş yokluğun,
Odam ağır bir tütün kokusuna bulandı,
Oysa bir zamanlar buram buram sen kokardı.
Çekip gittiğin o günü hatırlıyorum,
Yarım yamalak sevda sözcükleri kaldı,
Yedi boğum boğazıma saplanan,
O zaman mevsimlerden ilkbahardı.
Tam seni sevmeye hazırlanmışken doğayla,
Gidivermiştin benden, vakit geceyarısıydı.

Elimde resimlerin olmasa,
Bu hayata nasıl karşı dururdum bilmiyorum.
Geçen bir serçe kondu penceremin kenarına,
Selam yollamışsın, sağlığımı sormuşsun.
Aldığım nefes ciğerlerime ağır geliyor aslında,
Sen gittiğinden beri ben yaşamıyorum.

Bakma sen hayat devam ediyor yine de,
Sen kimbilir hangi şehirde karşılayacaksın Eylül'ü
Meydan okuyorum içimdeki senle ölüme,
Her gün aynı saatte suluyorum sevdiğin o gülü,
Eksiltmedin hiçbir zaman seni, hep tamdın bende,
Uyuyamıyorum artık ama sen diye kapatıyorum gözümü,
Gülümsüyorsun bana hayalinle,
Ve ben gelen sonu aklıma getirmiyorum.
Her geçen gün biraz daha halsizleşiyorum.
Zaman dar, tükenmenin eşiğindeyim.
Hiçbir şey canımı yakmıyor, öleceğim bile,
Velakin yaralarımı kanatıyor sensizliğim.

Tebessümüydün gözlerimdeki hüznün,
Aşk yatağa düştü senden sonra,
Felç oldu sevdam, hiçbir yanı tutmuyor.
Tavana dikip gözlerimi kıpırdamadan,
Seni özlüyorum olan her akşamda,
Seni yokluğunda bile yaşıyorum.
Bırakıp gitsen bile beni bir başıma,
Hala seni çok ama çok seviyorum.