Tebliğ

şimdi hangi duvara toslamalıyım allahım
artık kalbim değil kafam kırılsın istiyorum
pencereler istiyorum aydınlık rüzgarlardan
ve hiç dinmeyecek bir sızım var öyle olsun
yakışık olmayacak şiirlere sözler buluyorum
sonrası derin bir boşluk

yakın takvimlerden bana koparılacak yapraklar kalsın
suretimde eşkiya bir gülümseme muştusu olmasada olur
gözlerim anlatır onlara
mutsuzluk, hasreti olmayışların.

ayıksanmış bir gürültü şimdi yaptığım
kaç sefalet üzere vaazlar verdim
cennetiyim artık ayrılıkların

merhamet dolu bir gülümseyişle uyandım
bu kaçıncı hazirandır kendimle başbaşayım
oysa bir şikayetim bile yakışmadı yüz hatlarıma
bunca acı varken keder ve hüzün elbet
bilenler bilsin şarabı yasakla
sonra gecelerin padişahı kim

sorulmaz kayda geçerken zabitlerin defterine
hangi kırılmışlığın sureti var yansıda
devletin ve allahın arasına sıkışmış kulların
yok gergefi nakşı
işitilen hüküm duyulan kasıt

insan kendine haps
dolaşan bir zindan şuracıkta dağılsa
şimdi hangi korkuyu besleyecek ürkeriz
leyli acıma kenetlendim
ayaklarım yol büyür

hınca hınç bir yalnızlık
bunu öyle derinden duydumki
allahım
özür dilerim.