Tecelli Eden Hüzün Şairi

/Bugün büyüdü aşk ve sen yoktun yanında
Yüreğini eliyle yokladığında
Senin yerin bambaşka, demişti ki oysa/

Bugün bir şair daha yüreğini, yeni şiirlere kapadı
Ve sen
Ne hissettin bunu
Ne de umuruna getirip, aklına estirdin gururunu
?Sen hüzün nedir bilmediğin gibi
Şairin yüreğini de anlamazsın şimdi

Anın, sıkıntılarını deşerken hissedebilecek mi diye
Yıldızlara son dileğimi tuttum, seni istedi içim
Belki duyar
Belki görür,
Belki bir gün gelirsin diye,
Ay ışığının gölgesinde yarım yamalak hislerimle yalvardım yıldızlara
Gelecek miydin?

/Uyutsa da yalancı masallar beni,
Kim bilir belki bir gün' dedi içimden birisi/

Bugün benimde içimden bir şeyler koptu
Ne yaptığımı bilmeden,
Gelmeyişine irkilen yüreğimi alıp
İsyan ettim geçmişe,
Ne gözüm günahı görebildi
Ne de vebali
Kendime ettiğim ihanetin ağır bedeli
Şiirlerimde baş gösterdi,
Ve yıldızların duamı kabul etmediğinden beri
Ne kendimdeyim şimdi
Ne de hissedebildim hüzünlü şairin yüreğini

Bir şairin müsameretnamesindeyken
Esen aklı gidip gelmelerim
Düştü bir gün rüyalarına
Beni hatırladın
Ve bir not düştün ismimin karşısına
Yazdın ve bir şeyler karaladın
Fark etmedim yazdıklarının ruhunu
Yeterliydi benim için elinin iziyle,
İlk ve son kez anılmış adım...

11.04.11