Tefrika Düşmesin Gönlüne

Kırgın ülkerlerin
kır düşmüş yaşlıları
yeniden toparlanmaya dururdu
külrengi balıklar hep aynı dem
açlığa inat yosun kemirirdi
semirirdi içinde sıkıntılar
yine de büyürdü can
sabırla olurdu meyveler
ölmeyince toprak
bitmezdi gül devranda
nuzül yerden göğe doğru
fasit daire hep aynı şeyler
aslında göç var sürekli
durgun su değil
değişen mekanizma
sanırsın her hal yansıyor ışığımsı
yüzünde görürsün toprağı ve suyu
yıkandığında yüzün
anlarsın ne olduğunu
bir kelimelik sual
ve bir defterdi tüm hayat
kopya çekenlere inat
bir almayı tercih etmekti belkide
hakkınla , hak ettiğin gibi
razı olmaktı, boyun eğmek
bir düş ülkesine düşüp
kurgulamak olanı biteni
ve yazılmak en baştan
son sanılan bir anda
yeni bir dünyaya açılmak
açmak gönlünü görmek istediğine
hiç kimsenin telkini yok
kıpırtılarında bir serçenin
suyla dansını anımsarsın
düşen bir damla
gözlerinin ucunda
geçmişe eyvah..
sözün bittiği yerde susmalı bazen
sen ki sessiz bir seyyah...
dünya mı çok karışık ne ...