Tek Başına

daldın gittin uçsuz bucaksız ufuklara aradığını bulamamanın vermiş olduğu hüsranla kalbini hırçın bir kartalın kanatlarına koyup dost olmuşsun gündüzün o bembeyaz bulutuna topraklar yetmez olmuş o fütursuz haklı isyanına çok yanlız olduğunu sanma bazen göyüzünden in aşağılara bilki seven dostların bırakmaz seni bu dünyada tek başına