Tek Dostum

Yeşil gözlerindi,
Hatırı sorulur tek dostum.
Güven verirdi bakarken,
Isıtırdı en soğuk iklimde
Vadiden eserken.
Özlemlerime,hasretime
Kulak kesilir,
Köyüme götürürdü
Çayıra,çemene bezenmiş rengi
Çağlayanları anlatır
Kirpiklerinden süzülen her damla
Gözlerindeki pırıltı,cesaret
Geceye meydan okurdu
Ümitsizlik asla yosun tutmazdı.

Her şey gözlerinde gizliydi;
Ustanın çırağına sabrı,
Çiftçinin toprağa ektiği umudu,
Aşığın maşuğa vuslatı,
Dahası
Bir fincan kahvedeki anlam
Bakışlarındaki sıcak bir merhaba
Aslında hayat mevsimiydi.
Yazı yazda yaşardı
Oyun oynamazdı kardelenlere
İlham olurdu şairlere
Kalemini kırdırmazdı.
Ya sen dürüst oldun
Ne de dürüst kalabildin
Ölüsün artık benim için
Çünkü seni hiç sevmedim
Bir tek yeşil gözlerin kaldı bende
O da bana benzediği için
Bir tek dostum var,hatırı sorulur
Yeşil gözlerin.