Tek Eksiğim Sendin !!

Gurbet derken, Hasret derken,
Özlemi bitirmeye Zaman belirlerken,
Tek bir Öpücük için, bir dakika dileyipte karışamadığımız,
Rüzgara karışıp, savruldu Hayallerimiz.
Yüreğinden yaralı bizim Hikayemiz.
Niye böyle olduki Sevgilim halimiz ?

Bir defa saramadım ya, kokuna yumulamadım ya,
Gönlüm buna yanmakta, artık ağlasamda,
Gidişine değil ağlayışlarım, asıl Kara bahtıma.
Canımsın, Aşkımsın dedim, durduramadım.
Anlamadın, anlatamadım, inanmadın belkide.
Gittin kayboldun, benim olmayan benliğinle.
Tamam Birtanem, susuyorum,
Sormayıcağım birdaha,''Neden olmazdı''diye!

Mantıkmı bu bendeki sanki ?
Ne Akıl nede Gurur kaldı sayende!
Herkesden gizlice kaybettim bu iki özelliğimi.
Ama, Aşkta ne Mantık, nede Gurur zaten olmazki !
Arayan aptallık etmezmi ?
Oysa benim tek eksiğim Sendin !!
Bunların yanısıra Kalbimide çaldın.

Seninle herşeye vardım.
Serserice bir istek işte, kandırmadı mesafe.
Karşılıklı oturupta gülüşüyorken,
Yüzüne hasret kaldım.
Ufkumda asla batmayacak bir Güneş gibi doğdun.
Ansızın Umutlarımla yok oldun.
Gecelerin kör karanlığında boğuldum.
Dağ gibi kişiliğim, Sende yitirdiğim güvenimle yıkıldı.

Zamanı geriye almak istiyorum, olmuyor işte,
Ne gülüşlerini, nede tatlı sözlerini, geriye getiremiyorum.
Tam olarak duygularımı ölçemiyorum.
Çok denedim, nefrette edemiyorum.
Ne hissetmem gerektigini inan bilmiyorum.
Sitemlerim, Kahırlarım bana kalıyor,
Özlemlerimle, Hasretlerimle.
Hala ürkekçe elini çekipte, bıraktığın yerde duruyor.
Sana ait hiç birşeyi hafızam silemiyor.

İstemediğim halde, herşey Seni hatırlatıyor.
Başımı kaldırıp nereye baksam, aklıma Adın geliyor.
Bocalıyor, kaçıyor, oyalanıyorum...
Sonra yine Sana yakalanıyorum !!
Birgün geri dönüceksin diye, hatta korkuyorum.
Gülen yüzünün karşısında, savunmasız kalıyorum !
Ne Yanlızlığa, Ne Suskunluğa, Nede imkansızlığa..
Senin gibi.. Ben yenik düşemiyorum !!!









Sana olan suskunluğum, cesaret vermesin !!
Ben artık o eski ben değilim,tükendi Sevgilim,
Sana ait Ümitlerimle.. Şiirlerim.