Tek Gülüşlük Cennetimsin

'' Sağ elim sol göğsümün üzerinde duruyorsa,
sakın kalbimi gizliyorum sanma.
Sadece eyvallah diyorum,
senden gelen bütün acılara ''

Yarım kalan bir hüznü,
her gece tekrarlamaktan yoruldum.
Bıkmadım senli düşlerimi ertelemekten,
belkide,içimi acıtan yokluğuna vuruldum.
Ki ben;ne yangınlar söndürdüm de yüreğimde,
bir tek gözlerindi çıkamadığım içinden.
Oysa yakmaz bilirdim cenneti de,
taa ki,eriyip düşmeden gözlerinden...

Bakma öyle yüzümün kıvrımlarına, dağılırım,
mağlubiyetim,kaçamak bakışlarımda gizlidir.
İnan sevgili; hayatımdaki en büyük derbi,
gözlerinin gözlerimle karşı karşıya gelmesidir.
Kaçmak istedikçe yakalandım yokluğuna,
adın,her hecesiyle bu gönülde ihtilaldi.
Avuçlarına cenneti bıraktım da yine,
kendimi ateşe atacak kadar çok sevdim seni...

Gözlerindeki baharı düşledikçe,
yeniden diriliş gelirdi yüreğime.
Sadece yemek yetmiyormuş meğer,
aşk karnına üç öğün gözyaşı içmeliymiş bazende.
Oysa şimdi, öylesine uzaktım ki nefesine,
gel desem sesimi bile duyamazdın belkide.
Söylesene,hangi acı merhem olurdu,
iki avuç arasında,bir damla su serpsem gidişime...

Sakın sevgili,bükme boynunu yıkılır dünyam,
zaten,alıştım bu şehrin yalnızlığına ben.
Akşam olur,günbatımı hayaller kurarım,
merak etme,giderim son nefesimi vermeden.
Aklıma gelmek zorundamıydın ki,
en içten kahkahalarımın arasında.
Tek gülüşlük cennetimdin işte,
hem de cehennemin tam ortasında...