Tek İhtimal Sevmek

Şimdilerde aklım bir başka karışık...
Yüreğimde bir yürek daha pıtırcıklandı sanıyordum.
Bilmiyordum çoktan yeşerip, filizlenip, reçinelendiğini.
Öylesi değil, böylesi hiç değil...
Bir başka güç ile çarpıyor şimdilerde kalbim.
Aklıma sen düştükçe; ... ,
Belimdeki silahın şarjörünü adınla doldurup, bir bir yüreğime sıkıyorum içindeki senleri.
Bahardan yoksun, Şubat ayazı vurmuş gül gibiyim sensiz.
Ah papatyalarda olaydı şimdi diyorum.
Hani sen zayıfsın deyip şubata ermeden dökülen beyaz papatyalar.
Hiç olmazsa baharım(sın) gelene kadar makara geçerdim onlarla.
Bir bir yolardım yapraklarını.
Seviyor sevmiyor derdim.
Sevmiyor çıkarsa talan ederdim kökünden tüm papatyaları.
Çünkü onlar yalancı.
Bir öyle diyorlar, bir böyle diyorlar.
Oysa ne de çok yanılıyor papatyalar.
Doğruyu söylemek zorunda kalsa yaprakları,
Yeryüzünde onlardan ne kadar var ise,
İstediğinin yapraklarını, hatta tümünün yapraklarını koparsaydın,
Yinede seni seviyor demek zorunda kalırlardı benim için.
Bir elin iki parmağında yarı yarıyadır ihtimal.
Bir başın iki kulağında, iki gözünde de yarı yarıyadır ihtimal.
Fakat benim ihtimalim bunlarda değil.
Göğsümün sol yanında, kalbimde.
Bir bedende bir yürek ve bir ihtimal olmalı.
Seviyorum diyorsan, gözünle, kulağınla veya parmaklarınla değil, kalbinle sevmelisin.
Yahut hiçbirini yapamıyorsan, en azından papatya değil, bir gül olmalısın.
Yeni bir baharı ve tek ihtimalli bir sevdayı bulana dek susmalısın.