Tek Kişilik

Yüreğim akıyor kurumuş yataklara,
Korsan bir sevdanın vurgunu.
Hiç bir deniz, hiç bir akarsu
Yok gayrısına.
Kendi dizelerinin akıntısı
Tek yorgunluğu.

Vazgeçişlerce korkak ,
Suskun.
Ne tapılacak kadar yüce,
Ne öpülecek kadar yakın,
Ne de soğuk ellerinde
Tutuşulacak, sıcak bir kuytu.
Kederli sevdasına
Bir yer yok bu zamansız mekanda.

Ne köhne bir masa
-kadeh ve mey-
Ne eski bir merhaba
-uzak ve unutulmaz-
Yalnız, yalnız...
Loşluğu ayrı bir boyuttan
Serpilmiş hüzün.
Her yokluğuna uyanış,
Artarak fark etmek, yoksun,
Yoksun...

Ne çan,
Ne ezan,
Ne hazzan;
Yok
Bir dizelik payları bu sevdaya.
Ne zaman, ne mekan,
Varsıl bir yokluğa
Akıyorum.
Yokluğuna basarak
Olmayan cehennemi yaratıyorum,
Yenilgilerimin tanrılarına inat,
Tek kişilik...