Tek Taraflı Aşk

serseri fikirlerin beynine hücum ettiği o başıboş gece vakitlerinde itiraf et bir bendim seni yalnız bırakmayan yoluna taş komayan kederli başına bir düşünce daha eklemeyen....
doğru söyle bir tek ben değil miydim
üzülmeyesin diye her şeyden değil hep en sevdiği şeylerden vaz geçen ve bir teşekkür bile beklemeyen...
feda etmenin en karşılıksız haliydi benim sana karşı hallerim,
saflık da denilebilir tanımına icabı halinde bu hareketlerimin.
aptal demişler bir kaç kez arkamdan,duyduğumda inanamadımsa da aldırmadım.sen de duymuş aldırmamıştın nasıl olsa!
sen asıl ben gölgeydim şu sınırlı hayatta...
aylar yıllar günler geçecekti
ben geçecektim
ama sen bitmeyecektin...
asla!
kabullenilebilirdi senden ayrı kalmak özlemek senin benden usanmanı beklemek...
ama ayrılmak asla!
bir takıntılılık vardı sanki içimdeki ılık sularda bile akarken akamamazlık.
sen duraktın ya farzdı bana senden öteye geçememezlik.
sen benim bu dünyadaki imtihanımdın anlamıştım.
pek de eli dar notu kıt bir öğretmene düştüm
hep öğrenmediklerimden sorardı bana sınavlarda.
öğretmediklerinden.
bana sevginin emek aşkın fedakarlık olduğunu öğretmişlerdi..
bak bu da yanlış çıktı.
hep yanlış
üç yanlışa bir doğrunun hediye edildiği bu doğrusu eğri ekseni bükümlü dünyada
benim tek doğrum olan sana
sahip olduğum tek yanlış olan iyi niyetimi verdim ki,
her yanlış bu doğruyu
benden alıp parça parça götürsün diye.
disiplinsiz hayatımın en kurallı tarafını vermiştim sana
ben nefes aldıkça nizamını hiç bozmadan atan nabzımı verdim.
sen ise hep aldıklarından habersiz
sanki olması gereken hal buymuşçasına umursamaz
fazlası zarar olacakmışçasına sevgisiz
büyü bozulacakmışçasına duyarsız-hissiz...
anlaşılan
yine zayıf aldım bu sınavdan..
evet yine zayıfım!
yoksa yüzüme bir kez olsun gülümsemez miydin
sen adalet diye gölgesinde soluklandığım
dostluğunu hissetmeye çalışırken omuzunda yaslandığım
alnıma yazı ömrüme kader seçtiğim
ben iyi bir insan olsam
sen hiç beni sevmez miydin.
bana bir kez olsun
alay niyetine dahi
hiç gülmez,gülümsemez miydin?