Tekil Hicret

öykünmek kabuğuna bir yaranın
en iyileşmez yerinden
bir tutam yeşilçam gözleyip
bir buket mutlu son yanılgısıyla
geçerek bir sevdayı;
bırakarak yanaklarından
gözbebeklerinden o ıslak elvedaları,
adına giryan dersin, adına yorgunluk
adına hüsran,
ardı ardına hicran
ve parçalı,
yarım, eksik...

adına
ve ardına "bitik",
"suskunluk" vesaireler dersin, susarsın
öykünerek sararmış bir yaprağın nihayetine,
bir iç çürümesi eşliğinde,
bir iç sesi işkencesiyle,
"sevdanın can çekişmesi" dersin,
susarsın,
öykünerek anneden kalma hatırası silik öykülere
yine de bir kahraman edemezsin,
susarsın,
adına "kader" dersin,
ardına "keder" dersin,
gidersin,
öykünerek hicretine peygamberin,
hatırladıkça "ya sabır" dersin,
susarsın...