Tekir

Hayatın her halini gördüm
Sadece ölüm yok,
Zorlukları aşarken
Feryat figan acılarım var
Korkularımı cellatlara teslim ettim
Çoktan vuruldu başları,
Gölge düşen duvarlara
Yaşamımdan yansımalar düşüyor,
Yalnızlık hüküm sürüyor
Kalbimin odalarında
Hayallerim eşsizdi
Bir aşk uğruna erimeseydi,
Yeni baştan inşa edebilir
Farklı hikayeler sunabilirim
Kendime…

Fakat
Hepsinin gücü tükendi
Kendim gibi,
Son kullanma tarihi de
Dolmak üzere,
Bakışlarım görmüyor
Sesleri işitmiyorum,
Kimseye anlatmıyorum
İtiraz etmiyor, hayıflanmıyorum
Duyduklarım yeterliydi
Daha fazlasını istemiyorum
Zaten kimse kimseyi
Anlamak da istemiyor…

Taş olsaydı duygularım
Biriktirseydim kalbimde,
Hepsi birer sanat eseri
Olur muydu?
Hiç sanmıyorum
Öyle olsaydı ayrılıklar
Beni bulur muydu?
İhtiyacım kalmadı
Dur diyecek biri olsaydı
Bu yolcu durur muydu?

Bir tek sen anlarsın
Yalnızca sen,
En azından anladığında
Kuyruğunu sallarsın
Olmadı, miyavlarsın…