Tekleyen Tekerleme
[elim elim öpenek... ]
seni tekerlemeler getirecek!
annem, dallarında çiçeklerinle açıl
üleştirilmeye hazırlanan yağmurun
bereketine iman ederek
koynuna gir toprağın
[elden çıkan topanak...]
seni hatırlatan sızıya bağlanarak
hangi cümlede uyusam
sözlerine sarılarak
öksüzlüğüm
nakarat gibi tekrara kalkar
çocuğum ben
oyuncağım karanlıktan korkar!
[topanağın yavrusu, bit pirenin karısı...]
yokluğun veda havası!
esirgeyerek küskün yanlarıma
şefkat tutkalları çal,
uyumak için sevgine öykünen
dualarını üzerime sal,
gelmezsen
kurumuş yaprak kadar kırgınım
mukaddes kokunla yanımda kal!
[al çık bal çık, sen şu aradan çık...]
ağız tadım kaçık!
göğsümde kaldı
beni büyüten
muğlak kozasında çocuk acım,
yamalı entarin
ağlamaya koyulan
baharı geciktiren sancım,
yokluğun seyr-ü seferde
toprağın altını üstünü kaplayan serencamım!
[mavili boncuk...]
bedenimde iki kalp varsa
söyle ne yapsın bu çocuk?
Şiirin genel olarak ;kendi içinde bir döngüsü ,estetiği ,tekniği biçimi var ve ruhu Bu sayfa da bunu çok açık görüyorum
Keyifle okuyorum şiirleri
Kutlarım Veysel bey .